Voedingspatroon paralympische sporters vaak ondermaats

Binnen de paralympische sport zijn sporters actief die een verscheidenheid aan beperkingen hebben. Dit loopt uiteen van amputaties tot verlammingen. Deze beperkingen hebben in meer of mindere mate hun weerslag op de stofwisseling en de voedingsbehoefte. Zo kan er verlies van spiermassa optreden bij verlammingen en een verlaagd energieverbruik bij sporters met een amputatie van één of meerdere ledematen. In beide gevallen is specifiek voedingsadvies gewenst.

Een groep Amerikaanse voedingsexperts hebben alle beschikbare literatuur over voeding bij paralympische sporters bij elkaar gezocht en geanalyseerd, en een paar opvallende bevindingen gedaan.

Weinig kennis over voeding

Het blijkt dat veel paralympische sporters geregeld te weinig essentiële voedingsstoffen binnenkrijgen, zoals eiwit, koolhydraten, ijzer en vitamine D. Dit treedt vooral op tijdens intensieve trainingsweken. Een tekort aan deze voedingsstoffen zal onherroepelijk zijn weerslag hebben op de sportprestatie en het herstel.

Er blijken nogal wat sporters te zijn met een gebrekkige kennis over een adequaat voedingspatroon. Zo blijkt minder dan de helft van de paralympische sporters voldoende basiskennis te hebben over sportvoeding. In een studie bij rolstoelbasketballers bleek verder dat slechts achttien procent van de sporters af en toe een diëtist raadpleegt. De onderzoekers geven aan dat er een wereld te winnen is met goede scholing over voeding. Dit onderbouwen zij met de resultaten uit meerdere studies. Zo kan bijscholing er toe leiden dat het aantal sporters dat een goede basiskennis heeft over (sport)voeding, en hierop hun voedingspatroon aanpast, met ongeveer een kwart toeneemt.

In de praktijk

Het bestudeerde onderzoek bevatte geen Nederlandse paralympische sporters. Of de bevindingen dus direct te vertalen zijn naar de Nederlandse topsportpraktijk is niet te zeggen. Het is echter wel belangrijk om stil te staan bij de mogelijkheid dat dit probleem ook bij Nederlandse paralympische sporters speelt.

Topsporters moeten altijd een specifiek voedingsadvies krijgen, maar paralympische sporters moet helemaal van een op maat gemaakt advies voorzien worden. Door een verscheidenheid aan aandoeningen, is het van belang dat de voedingsdeskundige ook gespecialiseerd is in advisering van paralympische sporters. Daarnaast kan bijscholing van sporters ook gedragsverandering in voedingsinname teweeg brengen.

Het onderzoek beschrijft een aantal voedingsadviezen, specifiek voor verschillende aandoeningen. Het gaat voor deze samenvatting te ver om al deze adviezen over te nemen, maar voedingsdeskundigen kunnen ze nalezen in het originele artikel.